Ruina Był ruiną – Domem bez okien. Bramą bez drzwi. Twarzą bez oczu. Drzwiami bez klamek. Puszką bez otwieracza. Ciałem bez duszy. Żadnej łączności sygnału śladu bytu. Wyjałowiony grunt, na którym zamieszkałam. Myślałam: może sny ma kolorowe? Zasypiał, budził się niemy i głuchy. Kto jak nie ja, myślałam, nakręci na nowo sprężynę czasu, aż mu się zachce b y ć teraz zaraz, a nie tam gdzieś kiedyś. Nie wierzyłam, że tam pod spodem, w fundamentach, ...
