Zdrewniałe ręce. O powieściopisaniu O zdrewniałych rękach, drętwych przekonaniach i ścianach – czyli momentach, w których nie piszę. Nie mogę powiedzieć, że pisanie mnie określa. Że bez pisania to trup w grób. Wzięłam się za nie późno. Dokonałam większości istotnych życiowych decyzji – z kim, jak, gdzie żyć wcześniej. Myśl o pisaniu tliła się w nieświadomych rewirach. ...
Tu znajdziesz moje obserwacje, myśli, chwile uchwycone słowem. Reszta pozostaje w przestrzeni między słowami.
Czytaj więcej
Czy zastanawiasz się czasem jak wygląda biurko pisarza? Jedno przepastne, ...
PIEC Piec rozpala wieczorem po dnia chłodnego godzinach rozgarnia popiół umarły pobladłą gniecie gazetę Słowa ...