Zima otworzyła oczy i jęknęła: Czy to już mój czas? Czas mojego władania nad drobiną zawieszoną w kosmosie? Co roku o tej samej porze budziła się rześka i gotowa do objęcia w dłonie i osnucia Ziemi swym oddechem. Dziś przewróciła się na drugą stronę, podłożyła ręce pod porcelanową twarz i zmrużyła oczy. Wiedziała, co wydarzy się ...
Tu znajdziesz moje obserwacje, myśli, chwile uchwycone słowem. Reszta pozostaje w przestrzeni między słowami.
Czytaj więcej
Dla Marysi Gdybym czytała Cię jak książkę byłabyś pieśnią z dawnych lat czystą, ...
Chwałą żywego Boga jest człowiek żyjący ta parafraza słów Luigiego Giussaniego Chwałą ...