Jeszcze kilka kroków szarym asfaltem, za nim parę kolejnych poboczem drogi, wysypanym grafitowym, kanciastym gruzem i jestem na leśnej ścieżce. Mijam granicę, w której zieleń wyłania się naraz jak zawieszona w powietrzu mięsista zasłona. Drzewa, krzewy, kwiaty, trawy wyrastają pod stopami, wiszą kiśćmi nad głową udając niebo, wchłaniają mnie w siebie. Zwalniam tempo, pragnę poczuć każdy ...
Tu znajdziesz moje obserwacje, myśli, chwile uchwycone słowem. Reszta pozostaje w przestrzeni między słowami.
Czytaj więcej
Lekcja etyki Pani Specto prowadziła lekcję etyki dla nastoletnich wikingów wszyscy ziewali gadali wędrowali po ...
Syndrom białej kartki syndrom białej kartki owszem posiadam – sui generis zespół objawów ...