Tag #blog

Szarość | Refleksja

Nie da się nie lubić szarości, gdy mieszka się w Norwegii. – Zaryzykowałam kiedyś to stwierdzenie podczas przerwy w pracy. Koleżanki uśmiały się i uznały to za uważną obserwację. – Szare góry, skały, ulice, pobocza, wszędzie gruz, kamienne murki, betonowe ściany w budynkach. Szarość w licznych odcieniach króluje w damsko-męskiej, a nawet dziecięcej garderobie /na ...

Cywilizacja | Refleksja

CYWILIZACJA     Cywilizacja – stempel odbity ludzką ręką na twarzy wszechświata. Nie jedna, nie trzy, a siedem. W ludzkich żyłach tętniła kiedyś krew, ożywała w kamieniu węgielnym, innym niż wszystkie kamienie na drodze, i gęstej zaprawie z piachu, jaj kurzych i marzeń o wielkości. I murowali, murowali, murowali dniami, latami, dekadami, pokoleniami... aż powstały krzemienne ostrza i puchary lejkowate, pismo, kalendarz, filozofia grecka, prawo rzymskie, gotyckie katedry ...

Dwie dusze, dwa pióra. Miniatura | Misiak

Drogi Czytelniku,   Oddaję w Twoje ręce gorącą miniaturę, która powstała w finale konkursu Dwie dusze, dwa pióra. Miniatura, ogłoszonym przez Kobietą być w marcu 2020. Tu znajdziesz posty dotyczące konkursu, regulamin, a tu lajw konkursowy. W kwietniu razem z Jadzią Gibson snułyśmy tę opowiastkę przy kawie, śmiałyśmy się, płakałyśmy i poznawałyśmy w okołoliterackich przestrzeniach. Serdecznie zapraszamy...     Misiak     Siedziała pod parasolem przy ...

Haust ciszy

Jeszcze kilka kroków szarym asfaltem, za nim parę kolejnych poboczem drogi, wysypanym grafitowym, kanciastym gruzem i jestem na leśnej ścieżce. Mijam granicę, w której zieleń wyłania się naraz jak zawieszona w powietrzu mięsista zasłona. Drzewa, krzewy, kwiaty, trawy wyrastają pod stopami, wiszą kiśćmi nad głową udając niebo, wchłaniają mnie w siebie.   Zwalniam tempo, pragnę poczuć każdy ...