Forsycja brzozy tak samo i tu szeleszczą na skrajach lasów rdzawe trawy pokładają się jeszcze do snu gdy pod ich grzywami kiełkują cebulki wierzbowe witki łaszą się do moich dłoni mech kolonizuje głazy, piaski, szczeliny skał neandertalczyk flory – gąbka życia woda spływa z gór wiosna przyszła pocztowa kartka od ciebie nie kochasz nie tęsknisz za nikim tylko ślesz mi garść słonecznych dzióbków forsycji zakwitłych na zeszłorocznych pędach zanim ...
PRZECZYTAJ TAKŻE
29 czerwca 2024
Prosta dziewczyna | Miniatura
29 czerwca 2024
Osiołkowi w żłoby dano | O powieściopisaniu
29 czerwca 2024