Łaska
miała niewiele czasu
wieczność godzin
pustych niepoliczonych rozmów
pełnych niewypowiedzianych słów
wsiąkłych w światłowody
nie miały szansy zbliżyć się
dotknąć ciała
czułością linii papiarnych
odciśniętych po drugiej stronie
silikonowych rękawiczek
zostały cztery ściany i sufit
w kamienicy na Smolnej
przedsionek piekła starości
to jednak łaska umrzeć we własnej pościeli
Rubbestadneset, 11. marca 2021
*
Inne wiersze:
Tango, Wrażliwość mężczyzny, Ubiorę się, Na co ci, Kobieta, A o czym myślałeś, Dla Marysi, Piec, Kamień, Kamień II, Sukienka, Alkowa, Trzmiel, Ty, #1082, Czarne dziury, W ogrodzie, Przyjdź, Punkt, Punkt styczny, Jutrznia, (Po)wietrze, Schody, Schody II, Cywilizacja, Na rogu, Jesienią, Dwa ptaki, Jak… , Literatura…, Poniedziałek, (U)kamienowanie, Skamieniałość, Babci Irenie, Zmrożona, Paw, Wieczorny erotyk, Matka, Ty tam, ja tu, Jawnogrzesznica, Sad wiśni, Boczna uliczka, Ruina, Na wiedźmę, Twoje imię, Koścista, Wyrocznia, #2021, Cud poranka, Czy jest coś więcej, Czarna, Rozumiem – można kochać, W naszym raju, Pod krzyżem, Syndrom białej kartki, Klatka, Tatuaż, Pani Kicia, Talitha kum, Mural girl, Chodzenie po wodzie, Odwaga, Czerwony wiersz.
Seria Pani Specto:
Pani Specto na Północy, Pani Specto jedzie dalej na Północ, Niedźwiedzie polarne, Lekcja etyki, Wertykalnie.
Wszystkie prawa zastrzeżone
3 Odpowiedzi
Anna Stranc
11 marca, 2021Tylko czy łaską jest powolne umieranie pełne cierpienia? Czy nie lepiej byłoby od razu
paść i umrzeć. Choć z drugiej strony to powolne umieranie pewnie pozwala się oswoić
ze śmiercią. Trudny temat, ale ile niesie z sobą myśli.
Monika Pertek-Koprowska
14 marca, 2021Śmierć we własnym domu jest błogosławieństwem, choć nie chciałabym wiedzieć, że umieram…
Olga
14 marca, 2021Cieszę się, że masz otwartą przestrzeń na te pytania. Ściskam, Olga