Pisarz równa się człowiek wątpiący. Ni mniej, ni więcej. Czy gdybym nie wątpiła, brałabym na tapet ten czy inny problem z kartoteki ludzkich spraw? Czy gdybym łykała gotowe rozwiązania, siliłabym się na analizy i próby uchwycenia rzeczywistości za gardło? Coś we mnie nie daje mi spać i przyjmować za pewnik cudzych słów i definicji. A teraz obracam ...
Postawienie człowiekowi pytania o jego duszę jest jak rozsunięcie zasłon w letni dzień. Chwytam mięsiste poły materii oburącz, na wdechu. Jednym szarpnięciem odsłaniam okno, a słońce wdziera się do pokoju, przenika barwy, kształty przedmiotów i ukazuje każdy najdrobniejszy brak harmonii we wnętrzu. Myśli wirują wraz z drobinkami kurzu, które rozświetlone tańczą w powietrzu długo, zanim ...
Tu znajdziesz moje obserwacje, myśli, chwile uchwycone słowem. Reszta pozostaje w przestrzeni między słowami.
Czytaj więcej
Brak słońca, śniegu, buro i ponuro może być na zewnątrz, ...
Wilczyca Powieść jest jak dziecko. Piąte. Ma na imię Sara. Pamiętam życie ...