Przyjdź

Przyjdź, zastań mnie po północy,

przeniknij ciało co w niemocy

leży i i oddech łapie czysty –

duch przejrzysty.

Skórę mi obmyj po dnia trudzie,

wyklaruj myśli co w ułudzie 

snują się pośród tłumu gości –

grają w kości.

Przyjdź do mnie falą co się kłębi

spienioną siną siostrą głębi,

sitem odsiej od ziaren piasku –

to co nie doczeka brzasku.

Twarz snu zasnutą mlecznym cieniem

w srebrnym miesiąca utul blasku.

Powieki w wisiorów rzęs potrzasku –

Drżą łaknieniem.

Przyjdź, złóż ciało obok ciała

mistyczna chwila tu nastała,

tango rozkrzyżowanych ciał –

Czas nam dał.

Przyjdź, milknie serce w otchłani tchnień

pospiesznych dłoni rwący tren. 

Zafurkoczą skrzydła duszy w mroku –

w rozkoszy oku.

Tobie 🖤

Rubbestadneset, czerwiec 2020

Tu przeczytasz moje wybrane wiersze: Tango, Wrażliwość mężczyzny, Ubiorę się, Na co ci, Kobieta, A o czym myślałeś, Dla Marysi, Piec, Kamień, Kamień II, Sukienka, Alkowa, Trzmiel, Ty, #1082, Czarne dziury, W ogrodzie.

Wszelkie prawa zastrzeżone