JAWNOGRZESZNICA

Złapali jawnogrzesznicę na gorącym czynie,

gdy brała w ręce parzące, a obce naczynie

i wstawiła w afekcie wprost do pieca swego, 

jakby skarbu nie miała większego od niego.

Wywlekli niebogę na główny rynek miasta.

Kobiety chwytały kamienie jak wałki do ciasta,

by rozbić piec przeklęty w społecznym czynie –

ten, co chciał rozżarzyć nieswoje naczynie.

Czy ty dziewko życia swego nie szanujesz?

Zaraz ty się z niego jak z sukni wyzujesz.

Zlecisz biesiadować do ciemnej czeluści,

już my się postaramy nie odejść stąd puści.

Rozbroimy pieca drzwiczki, potłuczemy ściany,

by w nim nikt już nigdy nie czuł się kochany.

Nie godzi się poić ludzi winem nieprawości,

a świadomość mroczyć ćmą nieświadomości.

Wtedy to anieli w dusz białych postaci

spadli deszczem z nieba niby trędowaci.

Tłum się z krzykiem rozpierzchnął między opłotkami,

zniknął jak kamfora za domostw murami.

Zabrzmiał śpiew: kto prawy, niech rzuci kamieniem.

Ciała zgarbione zadrżały niespełnieniem.

Wejrzeli w siebie oczami przydanej czułości,

pojęli, że grzech się rodzi z samotności.

Porzuciła dziewczyna wieś jak złą godzinę

świat stanął otworem, da anioł – nie zginie.

Odczytała sercem dar bezbrzeżnej miłości,

co rozkwitł, ukochawszy obietnicę wieczności.

Rubbestadneset, 30.11.2020

Tango, Wrażliwość mężczyzny, Ubiorę się, Na co ci, Kobieta, A o czym myślałeś, Dla Marysi, Piec, Kamień, Kamień II, Sukienka, Alkowa, Trzmiel, Ty, #1082, Czarne dziury, W ogrodzie, Przyjdź, Punkt, Punkt styczny, Jutrznia, (Po)wietrze, Schody, Schody II, Cywilizacja, Na rogu, Jesienią, Dwa ptaki, Jak… , Literatura…, Poniedziałek, (U)kamienowanie, Skamieniałość, Babci Irenie, Zmrożona, Paw, Wieczorny erotyk, Matka, Ty tam, ja tu.

Wszelkie prawa zastrzeżone