Twoje imię | Wiersz

Twoje imię

 

Zostało mi Twoje imię

szklany flakon wilgotnych wspomnień –

sól dobrze wchłania wodę

paczka pieluch

tęcza leków na nocnym stoliku

maść na odleżyny szpulki bandaży

modlitewnik z wyświeconymi rogami

łyżeczka pod łóżkiem upadła zapomniana –

nie było komu się po nią schylić

zapach starej kamienicy

 

Została sekwencja Twoich liter –

kaligrafia na blaszanej tabliczce

miejsce spoczynku pod jesionem

zasłona pamięci i ciszy

moje puste ramiona

 

 

Wieczny odpoczynek racz jej dać, Panie…

 

 

dla mojej Przyjaciółki 💙  

 

Rubbestadneset, 15. grudnia 2020

 

Inne wiersze wybrane:

 

 

Wszystkie prawa zastrzeżone

Napisz pierwszy komentarz.

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.